NV Vliegtuigbouw SAGITTA 002
Terug
Laatste wijziging: 14.5.2011
PH-280
NV Vliegtuigbouw Sagitta
II
002
(Coll. H. Dekker)
PH-280
NV Vliegtuigbouw Sagitta
II
002
05.07.1961 Ingeschreven in het N.L.R. ten name van NV
Vliegtuigbouw, Teuge.
Bewijs van Inschrijving No.
586
BvI.586
(Coll. H. Dekker)
24.11.1961 Eerste keuring voor uitreiking Bewijs van
Luchtwaardigheid.BvL.138
06.04.1964 W.J.
de Boer, Apeldoorn.
Het toestel was gestationeerd op vliegveld Teuge.
22.06.1967 M.J.H. Padding, Hollandse Rading; H. Deege,
Bilthoven.
08.03.1971 Diende Hans
Vandervlugt te Fort Lauderdale,
Miami, Florida
een aanvraag
voor inschrijving in het Amerikaanse luchtvaartuigregister in.
28.03.1971 Verkochten de
heren Padding en Deege het toestel aan Hans Vandervlugt
te
Fort Lauderdale, Miami, Florida.
19.04.1971 Vroeg H.
Vandervlugt bij de RLD al een BvL voor export aan en toen
het op 5.5.1971
daartoe gekeurd werd, was het al gereed gemaakt voor
verzending en de eigenaar (toen de
heer Vandervlugt dus al!) was niet
bereid het toestel compleet ter keuring aan
te bieden.
Aan het toestel ontbrak het gehele
instrumentenpaneel inclusief alle
instrumenten. De keuring werd dan ook niet
uitgevoerd.
(Coll. H. Dekker)
24.05.1971 Werd
een gebruiksbeperking voor de Sagitta uitgevaardigd.
"Tijdens het gebruik
van deze zweefvliegtuigen is geconstateerd dat
onder bepaalde omstandigheden
'flutter' kan
optreden.
Gedurende het onderzoek naar de oorzaak hiervan is i.v.m. de
veiligheid
het vliegen met dit type slechts toegestaan met een tijdelijke
gebruiksbeperking".
En deze beperking hield in:
a. Indeling in de Categorie
N, d.w.z. kunstvluchten en wolkenvluchten
zijn verboden.
b. Maximum toegelaten
vliegsnelheid bedraagt 150 km/u.
Deze beperking moest duidelijk
zichtbaar op het instrumentenpaneel
aangebracht worden.
Een verslag van de
vliegproeven met de PH-384 die (o.a.) aanleiding gaven tot deze
gebruiksbeperking treft u bij de beschrijving van de PH-384 (c/n 005) aan.
16.07.1971 Ook een tweede
poging het toestel te doen voorzien van een Export-BvL
leed schipbreuk. Op deze dag werd het weliswaar gekeurd maar
"Het vliegtuig voldoet, qua constructie niet aan de specificaties vlgs.
het Sagitta Model 013. Verder zijn
tijdens de inspectie nog enige
tekortkomingen geconstateerd welke niet
verholpen werden.
Om bovenvermelde redenen kan geen BvL worden
afgegeven".
Ik kan me trouwens niet aan de indruk onttrekken
dat dit keuringsresultaat
niet los gezien kan worden van de voorgeschiedenis,
zie ook
bij PH-310 (c/n 008)
(Coll. H. Dekker)
|
6 |
21.07.1971 Inschrijving doorgehaald. "Verkocht naar U.S.A."
Het toestel werd samen met
de PH-310 verkocht naar de Verenigde Staten.
(Coll. H. Dekker)
(Foto's met dank aan Eric Munk)
N6445
NV Vliegtuigbouw Sagitta
II
002
08.03.1971 Diende Hans
Vandervlugt te Fort Lauderdale,
Miami, Florida
een aanvraag voor
inschrijving in het Amerikaanse luchtvaartuigregister aan.
(Coll. E. Munk)
Wanneer
die inschrijving geëffectueerd werd, heb ik
niet kunnen nagaan.
07.10.1971 Of, en zo ja hoe,
de kwestie betreffende het Export-BvL werd opgelost is
mij niet bekend, maar op
deze datum diende de heer Vandervlugt bij de FAA
een aanvraag voor een Bewijs
van Luchtwaardigheid in.
08.08.1974 Verkocht
Hans Vandervlugt het toestel aan Edwin V. Harmening, Fort Wayne,
Indiana.
08.11.1974 Vroeg
Edwin V. Harmening een Bewijs van Inschrijving aan.
22.10.1976 Werd
het Bewijs van Inschrijving per 1.4.1976 geannuleerd ("revoked") door
de FAA. Dit was een administratieve kwestie,
de heer Harmening had een
of ander document niet vóór een bepaalde datum
ingeleverd.
11.11.1977 Gebeurde
dit nogmaals, nu per 1.4.1977.
Het document was kennelijk nog steeds
niet ingeleverd.
15.12.1978 Werd
het toestel verkocht aan Joseph R. Bacon, Plainville,
Connecticut,
een Pratt & Whitney
employee. Deze vroeg er op dezelfde datum een Bewijs van
Inschrijving
voor aan.
03.07.1988 Werd het toestel
verkocht aan Steven E. Larmore, Delmar, Delaware, en op
dezelfde dag vroeg de
nieuwe eigenaar een Bewijs van Inschrijving aan.
28.07.1988 Steven
E. Larmore, Delmar, Delaware.
28.12.1992 Steven
E. Larmore, St. Augustine, Florida.
Het toestel is momenteel nog
steeds ingeschreven op naam van Steven Larmore
maar hoe de staat van het
toestel, is mij niet bekend.
In 2001 schreef hij (aan Eric Munk) dat het
toestel opgeslagen stond in een
trailer bij zijn huis
in Maine.
Er moest verfwerk aan
verricht worden, de cockpitkap moest vervangen worden
maar verder was het in
goede staat. Hij hoopte er in zomer 2002 weer mee
te
vliegen.
En besloot met de korte lofzang op de vliegeigenschappen.
Wat op zich
wel weer vreemd is, volgens FAA opgave was het BvL al
geruime
tijd verlopen.
Er wordt wel een crash
gemeld maar daar heb ik geen enkele informatie over.
Ook wordt een ongeval met
de N6445 niet in de FAA database genoemd.
De aantallen starts en
vlieguren die ik kon reconstrueren zijn:
Datum
Starts Na
laatste Uren Na
laatste
inspectie
inspectie
24.11.1961 3
1.12
15.03.1964
135 92.16
07.10.1971 309.20
30.01.1973 359
01.08.1974 399
20.08.1975
413
05.09.1978 426.15
21.07.1980 426.15