Volpert experimenteel
vliegtuig
Het lijkt vrijwel niet meer mogelijk, maar weer komt een
(mij althans!) onbekend project boven water. In onderstaand document wordt
verslag gedaan van taxiproeven van een licht vliegtuig met een soort
grenslaagafzuiging.
Het document werd ingeboekt op 13 april 1937 dus moeten
de taxiproeven korte tijd daarvoor hebben plaatsgevonden.
Ter attentie v/d hr. v/d Heijden.
1.
Ingesloten een kort verslag v/d beproeving v/h/ vliegtuig van de hr. de Jong.
v.B. en ik stellen voor, dat voor het wederverlengen van
de beschikking III/02-7 b.v. de eisch gesteld wordt, eerst te voldoen a/h
voorstel v.B. Dit is wel toegezegd, doch we hadden beiden de indruk, dat de hr.
Volpert hier op het laatst wel onderuit wou. Je kunt dit m.i. zoo opvatten n.l.
als criterium, dat het voor die menschen een ernstige zaak is, waard om
faciliteiten te verleenen. Wordt niet aan deze voorwaarde voldaan, dan kan het
geheel gevoeglijk als beunhazerij betiteld worden.
2.
Ingesloten KLM-schrijven 938/ss.v van 12/4-37 ter verdere behandeling
3. 2
Vrachtbrieven voor den hr. de Vries.
Tot kijk
Beproeving
motorvliegtuig, eigenaar A. de Jong te Vlaardingen.
Aanwezig:
de hr. A. de Jong, Volpert, van LVD von Baumhauer en de Winter.
Invlieger:
Rijntjes
Verloop
van de proef:
Na
langdurig warmdraaien, waarbij bleek dat de luchtschroef onvoldoende vast zat
op de naaf, werd overgegaan tot de eerste start op de betonvlakte.
Deze
mislukte; het vliegtuig trok zwaar naar rechts daar het voorwiel niet
gelijkgericht stond met het richtingsroer. Dit werd verholpen.
De
tweede start, eveneens op de betonbaan. Hoewel het voorwiel zo nu en dan
hinderlijke uitslagen maakte, beschreef de bestuurder een ongeveer rechte baan
naar het noorden.
De
max. snelheid werd geschat op "
|
|
|
Bespreking.
Volpert
gaf een uiteenzetting over het beginsel, waarop dat vliegtuig berust en zijn
vroegere proeven. Het doel is om met behulp van een luchtschroef een sterke
luchtstroom over de bovenkant van de dikke sterk gekromde vleugel op te wekken,
teneinde de draagkracht daarvan te verhogen.
Het
sluit aan bij vroegere proeven betreffende draagkracht verhoging door
afzuiging van de grenslaag. Hij zei dat hij hierbij wel gebruik gemaakt
had van zelfgemaakte exhausters, die echter bij 4000 omw/min uit elkaar sprongen.
Hij wenste niet de werking van de schroef af te leiden uit de reactie (betere
impuls) van de luchtstroom, die de vleugel verlaat, doch meende dat alleen
gelet moest worden op de zuigwerking aan de bovenkant v/den vleugel.
Opgemerkt
moet worden, dat de lucht door de schroef naar achteren wordt gestuurd door een
gekromd vlak naar boven afgebogen. Daarna wordt de stroming weer naar beneden
en achterwaarts gebogen door de zuigwerking langs de bovenkant v/d vleugel. (Inderdaad
bleek de stroming de bovenkant goed te volgen.)
Bij
het opwaarts buigen levert de luchtstroom een neer- en achterwaartse druk op
het opwaarts gebogen vlak, welke krachten ongeveer even groot moeten zijn,
als de opwaartse en voorwaarts gerichte kracht, welke de vleugel v/d luchtstroom
ondervindt.
Dit
zou men kunnen constateren door meting v/d overdruk op de binnenzijde v/h
opwaarts gebogen vlak (statische aanb***ing).
De
uitvinder meende echter, dat op dit gebogen oppervlak zuiging zou moeten
heersen.
Voorstel
van v.B.
Teneinde
niet in discussies over details te vallen, werd voorgesteld om de totale
werking v/d draaiende luchtschroef te meten door het vliegtuigje aan verticale
draden voor en achter op te hangen aan één of 2 weegschalen, welke resulterende
verticale component kunnen aanwijzen en tevens met behulp van een horizontale
draad de horizontale resultante te meten. De krachten moeten evenredig zijn met
het toerental2, hetgeen een controle levert op de nauwkeurigheid der
meting.
De
geldschieter, de Jong, zegde toe deze proef te zullen uitvoeren, alvorens een
sterkere motor te zullen inbouwen.
De
uitvinder leverde een indruk, dat hij onvoldoende thuis is in de beginselen der
mechanica en hydrodynamica. Vele termen uit de luchtvaartaerodynamica werden
gebruikt, wellicht alleen om te imponeren.
Prof.
von Kärmän te Aachen zou hem de deur hebben gewezen.
Gegevens
van het proefvliegtuig.
Leeggewicht
Totaalgewicht
Motor 4 cil. A.C.E. 12 PK,
luchtkoeling
Spanwijdte
Vleugelopp.
Diam.schroef
Vmin
start 45 km/u
landing 35 km/u
Naschrift
Herman Dekker.
Natuurlijk
ben ik op zoek gegaan naar meer informatie over dit project. Maar helaas hebben
naspeuringen bij en door de heren de Jong (sr. en jr.), de bedrijfshistoricus
P. Zuydgeest en de stadsarchivaris van Vlaardingen de heer H.J. Luth geen
nieuwe gegevens opgeleverd.
Wèl
had de bedrijfshistoricus iemand gevonden die het toestel in aanbouw had gezien
en
die wist te vertellen dat het project in eerste instantie begonnen was als zweefvliegtuig.
Maar het blijft raadselachtig dat er van het toestel dat toch op Ypenburg is beproefd, kennelijk destijds geen foto's zijn gemaakt!
Karel Kalkman is ook op onderzoek uitgegaan en boekte het onderstaande resultaat:
In het tijdschrift Jet & Prop van juni 2008 schreef Günther Frost een uitgebreid zeer interessant artikel over de aktiviteiten van Ludger Volpert.
Maar dit artikel ging alleen over de niet-Nederlandse aktiviteiten. Dat Volpert ook aktief was geweest in Vlaardingen, zoals ik hierboven aan het begin van deze pagina heb beschreven, wist Frost destijds nog niet.
Ook ná de oorlog was Volpert nog aktief getuige onderstaand artikelen die ik overgenomen heb uit het Franse luchtvaartblad Les Ailes. In het eerste artikel worden zijn Vlaardingse aktiviteiten ook nog genoemd. Hij woonde inmiddels in Colmar.
Les Ailes 1 juni 1946 |
  |
Les Ailes 2 februari 1948 |
  |